امام باقر علیه السلام فرمودند: … وذلک اَن اهل النار لو لم یروا یوم القیامه الشافعین.. لما تعاظمت حسراتهم ولا صدر عنهم هذا المقال.. لکنّهم لمّا رأوا شافِعَاً یشفع فیشفع وصدیقاً یشفع لصدیقه فیشفع عظمت حسرتهم عند ذلک وقالوا فما لنا من شافعین؛ دوزخیان اگر در قیامت شفاعت کنندگان را نبینند حسرت هایشان عظمت نیابد ولکن وقتی شفیعان را می بینند که شفاعت می کنند و پذیرفته می شود و دوستی بر دوستش شفاعت می کند و پذیرفته می گردد در این هنگام حسرت و افسوس شان افزون و عظیم شود و می گویند: ما شفاعت کننده نداریم! بحار الانوار، ج 10، ص 431.